Cora van Nieuwenhuizen: vólle kracht vooruit met MONO-zakelijk om stijgende trend slachtoffers te keren

We spreken met minister Cora van Nieuwenhuizen over haar visie over de werkgeversaanpak ‘MONO-zakelijk’. Hoe kijkt zij tegen dit initiatief aan waarbij we met meerdere maatschappelijke partners werken aan het implementeren van MONO voor werkgevers van de BV-Nederland?

Haar hoofdboodschap is dat we volop door moeten met MONO-zakelijk en dat de groep die ook tijdens coronatijd mobiel moet zijn extra aandacht verdient. Daarnaast zou ze graag zien dat de publieke sector nog meer het goede voorbeeld geeft en voelt ze veel voor een ‘Ridders van Weg’ achtige aanpak voor werkgevers. 

Voorbeeldrol publieke sector

‘Ik zou graag meer klinkende voorbeelden willen zien van publieke organisaties die laten zien wat je kunt bereiken als je écht investeert in verkeersveiligheid. Denk daarbij aan gemeentes, provincies, waterschappen – maar ook de ZBO’s of agentschappen. Ik merk dat er binnen deze organisaties – heel terecht overigens – veel aandacht wordt besteed aan Arbobeleid of klimaatbeheersing. Maar werknemers die onderweg zijn hebben te maken met flinke verkeersrisico’s en de verleiding en afleiding door de telefoon. Daarom doe ik een dringend appèl op bestuurders van onze publieke organisaties: beste publieke werkgevers, wees je bewust van jullie invloed en verantwoordelijkheid en ga serieus aan de slag met MONO-zakelijk. En inspireer elkaar vooral ook met jullie ervaringen!’

Professionals onderweg

‘Nu in deze coronatijd werken veel mensen thuis. En de verwachting is dat zij, zodra het weer kan, meer hybride zullen gaan werken. Daarmee dus ook minder onderweg zijn. Maar een belangrijke doelgroep van MONO-zakelijk moét wel onderweg zijn. Dan heb ik het bijvoorbeeld over professionals in de bouw, onderhoudsbedrijven, pakket- en distributiediensten of vrachtwagenchauffeurs. En dan vooral de MKB-bedrijven in die doelgroep. Ik begrijp heel goed dat men op dit moment wel wat anders aan het hoofd heeft, maar dáár moeten we meer op inzetten. En dan uiteraard op een positieve manier. Een schitterend voorbeeld is de ‘Ridders van de Weg’ waarbij schadevrij rijden beloond wordt. Toen ik deze oorkondes mocht uitreiken herinner ik me de trots in de ogen van die chauffeurs. En zeer terecht: honderdduizenden kilometers en soms wel twintig jaar zonder schade rijden is echt een fantastische prestatie! Het lijkt mij goed om te kijken of zoiets ook kan voor werkgevers. Dus een mooie prijs voor de beste werkgevers op het gebied van verkeersveiligheid. Die we zo in het zonnetje kunnen zetten.’

Minder kilometers, géén afname van slachtoffers

‘Als we kijken waar we nu staan qua aantallen verkeersslachtoffers – rekening houdend met aanzienlijk minder mobiliteit als gevolg van corona – dan word ik zeker niet vrolijk. Het aantal slachtoffers neemt gewoon niet af. En dat dwingt ons om met volle vaart door te gaan met dit soort initiatieven, waarbij óók werkgevers hun verantwoordelijkheid te vervullen hebben. Wie mij straks ook gaat opvolgen als minister, ik ben ervan overtuigd dat ook dit onderwerp veel aandacht zal moeten krijgen van de nieuwe bewindspersoon. Het is hard nodig: niet alleen omdat het met €17 miljard per jaar tot enorme maatschappelijke kosten leidt, maar vooral vanwege de onvoorstelbare impact die dit heeft op de slachtoffers en hun directe omgeving.'